مواد افیونی می توانند باعث کوچک شدن مردمک چشم شوند، اما چندین مورد دیگر نیز می توانند ایجاد کنند. اگر نگران این هستید که شخصی از مواد افیونی سوء استفاده می کند، علائم دیگری وجود دارد که باید به دنبال آنها باشید.
بسیاری از چیزها می توانند باعث گشاد شدن مردمک چشم شما (بزرگتر شدن) شوند، اما چیزهای کمی می توانند آنها را منقبض (کوچکتر) کنند. در برخی موارد، تنگی مردمک می‌تواند یکی از عوارض جانبی مصرف مواد مخدر (تریاک، هروئین، قرص روانگردان و …) باشد.
هنگامی که از مواد افیونی مانند اکسی کدون، هروئین یا فنتانیل استفاده شود، ماهیچه های اسفنکتر در مردمک چشم منقبض می شوند. آنها همچنین ممکن است در پاسخ به نور اتساع خود را متوقف کنند.
اما به خاطر داشته باشید: بجز تاثیر مواد مخدر روی مردمک چشم علل دیگری برای انقباض مردمک وجود دارد که به عنوان میوز نیز شناخته می شود. این شامل:
در اینجا چیزهای دیگری در مورد تأثیر مواد مخدر روی مردمک چشم بر چشمان شما آمده است.
در مورد تاثیر مواد مخدر روی مردمک چشم، هنگامی که مواد افیونی مصرف می کنید، آنها به گیرنده های مواد افیونی در مغز شما متصل می شوند و نحوه عملکرد سیستم عصبی شما را تغییر می دهند.
به طور خاص تر، مواد مخدر بر بخش پاراسمپاتیک سیستم عصبی خودکار تأثیر می گذارد. این ناحیه به طور ارادی به محرک ها به طور خودکار پاسخ می دهد و برای کند کردن عملکردهای بدن کار می کند. این عضله اسفنکتر عنبیه را کنترل می کند که در پاسخ به مواد افیونی منقبض می شود.
مشکلات دیگر در حرکت چشم نیز می تواند با مصرف مواد افیونی رخ دهد. به عنوان مثال، کند شدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک می تواند باعث خواب آلودگی و افتادگی پلک شود.
این اثرات معمولاً زمانی که دارو از سیستم شما خارج می شود فروکش می کند. اما مصرف طولانی مدت مواد افیونی می تواند عوارض چشمی جدی تری از جمله عفونت، درد یا بدتر شدن بینایی نیز ایجاد کند.
مورد تاثیر مواد مخدر روی مردمک چشم
تنگی مردمک معمولا تنها شاخص مصرف مواد مخدر نیست.
سایر علائم بالقوه عبارتند از:
اگر فردی با مصرف بیش از حد تجویز شده یا مصرف بدون نسخه از مواد افیونی سوء استفاده کند، ممکن است علائم دیگری را مشاهده کنید، از جمله:
اگر فردی به نظر می رسد که هوشیاری خود را از دست می دهد و مردمک هایش تنگ شده است، ممکن است دچار مصرف بیش از حد مواد افیونی شده باشد.
سایر علائم مصرف بیش از حد مواد افیونی عبارتند از منبع مورد اعتماد:
اگر متوجه این علائم در فردی شدید، فوراً با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید. در صورت امکان، تا رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.
تنگ شدن مردمک ها لزوماً نشانه ای از مصرف مواد افیونی نیست. همچنین لازم به یادآوری است که مواد افیونی برای نگرانی های پزشکی خاصی تجویز می شوند، و ممکن است فردی در صورت مصرف مواد افیونی طبق دستور، مردمک چشم را تنگ کند.
اگر در مورد مورد تاثیر مواد مخدر روی مردمک چشم برای کسی نگران هستید، یک گفتگوی غیرقابل قضاوت و صادقانه می تواند مفید باشد.
در اینجا چند نکته وجود دارد که باید در حین انجام این کار به خاطر بسپارید:
بر حمایت خود تأکید کنید، نه قضاوت: به آنها اجازه دهید بدانند که به آنها اهمیت می دهید و فقط می خواهید به آنها کمک کنید. این می تواند به کاهش احساس شرم یا حالت تدافعی کمک کند و راه را برای یک مکالمه سازنده هموار کند.
روی علائم تمرکز کنید نه فرضیات: سعی کنید با ذهنی باز وارد گفتگو شوید و از نتیجه گیری سریع خودداری کنید. روی مشاهدات خاص تمرکز کنید. به عنوان مثال، ممکن است به آنها اطلاع دهید که متوجه چندین بطری خالی دارو در حمام شده‌اید، یا تعداد زیادی از جلسات خانوادگی را از دست داده‌اند. به یاد داشته باشید، ممکن است توضیحات زیادی برای آنچه مشاهده کرده اید وجود داشته باشد.
سعی کنید ذهنی باز داشته باشید، نه انگ زنی: بر اساس یک منبع معتبر در سال ۲۰۱۸ احساس انگ انگ زدن می تواند باعث شود که فرد کمتر به دنبال درمان اختلال مصرف مواد باشد. اختلالات مصرف مواد، شرایط رایج و قابل درمان هستند، نه نارسایی اخلاقی.
صبور باشید (مگر اینکه نیاز باشد با اورژانس تماس بگیرید): اگر کسی به مراقبت های پزشکی اورژانسی نیاز دارد، با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.
منتظر مکالمه نباشید در غیر این صورت، خود را آماده کنید تا موقعیت را با صبر و حوصله طی کنید. ممکن است بخواهید چند گزینه برای شروع به فرد بدهید، مانند صحبت کردن با متخصص مراقبت های بهداشتی اولیه یا پیشنهاد کمک به او در تحقیق درباره گزینه های درمانی. هیچ رویکرد یکسانی برای درمان وجود ندارد. با هم می توانید راه حلی پیدا کنید.
مردمک های کوچکی که شبیه نوک انگشت هستند می توانند از عوارض جانبی مواد افیونی باشند. اما چندین مورد دیگر نیز می تواند باعث این اتفاق شود.
اگر نگران این هستید که کسی ممکن است از مواد افیونی سوء استفاده کند، گفتگوی باز را از محل حمایت و نه قضاوت در نظر بگیرید.
