هیدروسل یا به بیان عموم آب آوردن بیضه میتواند ناشی از عوارض دیگر بیماری های مردانه باشد. علائم و نشانه های هیدروسل شامل وجود یک توده بزرگ و بدون درد در کیسه بیضه است. سایر علائم و نشانه های آن می تواند شامل موارد زیر باشد:
دردی مبهم که ممکن است به صورت متناوب ایجاد شود
ورمی موضعی که هر دو بیضه را درگیر نمی کند
قرمز یا متورم شدن کیسه بیضه
احساس سنگینی در کیسه بیضه.
سر فصل های مطلب
Toggleهیدروسل می تواند باعث درد در کیسه بیضه، شکم و بیضه ها شود.
هیدروسل می تواند با مسدود کردن جریان خون به اندام های تناسلی، منجر به کاهش باروری شود.
اگر هیدروسل به اندازه کافی بزرگ باشد، می تواند در طول زمان منجر به فشرده شدن بافت عصبی شود که منجر به اختلال یا تغییر شکل دائمی خواهد شد.
در صورت عدم درمان یا عدم درمان به اندازه کافی ممکن است در مراحل بعدی مشکلات عود کننده ای به وجود بیایند که به منظور رفع کامل علائم و بازگشت عملکرد کامل که به عمل هیدروسل نیاز پیدا کنید.
به ندرت ممکن است هیدروسل باعث عفونت یا عوارض دیگری شود که به مراقبت پزشکی یا حتی بستری شدن نیاز داشته باشد. در بیمارستان ممکن است درمان هایی مانند تخلیه مایع از طریق جراحی های آسپیراسیون یا جراحی برداشتن کامل یا حتی جراحی های بزرگ تر به دلیل اپیدیدیمیت انجام شود.
شما میتوانید با رعایت نکات لازم، از پیشرفت این بیماری جلوگیری کنید:
شلوار تنگ، لباس های زیر و کمربندها می توانند فشار ناخواسته ای را بر بیضه ها وارد کنند و باعث ایجاد احساس ناراحتی در آن ها و افزایش خطر ابتلا به هیدروسل شود. در صورت ایجاد هیدروسل، از پوشیدن هر چیزی که در اطراف اسکروتوم منقبض یا فشرده می شود خودداری کنید.
هر چند ساعت یک بار یک کمپرس سرد را به مدت ۱۵ دقیقه روی اسکروتوم خود قرار دهید تا به کاهش تورم ناشی از تجمع مایع در هیدورسل کمک کند. این کار را بیش از حد انجام ندهید یا یخ را مستقیماً روی پوست نگذارید زیرا این امر می تواند منجر به سرمازدگی یا آسیب بیش از حد بافت شود.
به طور مرتب با آب گرم و نه داغ دوش بگیرید تا از شر سلول های مرده پوست که ممکن است در اطراف بیضه ها به دلیل مایع محبوس شده در بیضه ها در اثر هیدروکسل ایجاد شوند، خلاص شوید.
این استعمال های خارجی به طور مؤثر با کاهش درد و ورم به کنترل آب آوردن بیضه کمک می کنند. علاوه بر این، نوشیدن چای گیاهی تهیه شده از ریشه گل پامچال و زردچوبه به کاهش علائم مرتبط با هیدروسل کمک خواهد کرد.
رعایت نکات زیر با مشورت متخصص اورولوژی، قابلیت اجرایی پیدا میکند:
پوشیدن لباس زیر مناسب می تواند مفید بوده و احتمال تجمع بیشتر مایعات در اسکروتوم را کاهش دهد. همچنین ممکن است به تسکین درد ناشی از تورم هیدروسل نیز کمک کند.
قرار دادن کمپرس سرد به طور مستقیم روی ناحیه آسیب دیده ممکن است خارش، سوزش و درد ناشی از هیدروسل را تسکین دهد. با این حال، برای جلوگیری از آسیب بافتی ناشی از سرما باید یک یا دو بار در روز به مدت بیست دقیقه انجام شود.
خوردن سیر به صورت روزانه ممکن است به علت خواص ضد التهابی خود و با تخلیه تدریجی مایع اضافی از کیسه بیضه، اندازه هیدروسل را کاهش دهد. علاوه بر این، سیر حاوی آنتی اکسیدان هایی است که سیستم ایمنی را تقویت کرده و به مقابله با عفونتی که ممکن است باعث هیدروسل شود، کمک می کند.
مصرف روزانه ی آب داغ با دانه های شنبلیله زمینی می تواند به کاهش تجمع مایعات و بهبود کلی و همچنین تسکین اضطراب مربوط به این بیماری کمک کند. خواص ضد اسپاسمی دانه شنبلیله برای شل شدن عضلات اطراف ناحیه متورم مفید است.
در صورت استفاده منظم از کمپرس گیاهی گرم (حداقل سه بار در هفته، به مدت ۲۰ دقیقه)، جریان خون را تحریک می کند و تخلیه لنفاوی را همزمان با کاهش التهاب هیدروسل تقویت می کند. این کمپرس بایستی تا زمانی که بهبودی مشخص پیش بیاید، استفاده شود.
جراحی آب آوردن بیضه اغلب توسط متخصص اورولوژی توصیه می شود، زیرا مؤثرترین گزینه برای تسکین فوری بیضه متورم است. در ادامه انواع روش های جراحی هیدروسل را بررسی کرده ایم:
یک روش سرپایی به نام هیدروسلکتومی می تواند مایع اضافی را از اطراف بیضه خارج کند و هرگونه ناهنجاری آناتومیک مرتبط با هیدروسل را اصلاح نماید. در این جراحی، برشی در ناحیه تحتانی شکم ایجاد می شود تا مایع را خارج کند و همچنین هرگونه آسیب بافتی را برای جلوگیری از عود ترمیم می کند.
این روش ها گاهی اوقات برای ترمیم مؤثر هیدروسل بدون برش یا باقی گذاشتن جای زخم پس از جراحی استفاده می شوند. در میکروجراحی، چندین سوراخ کوچک در کیسه بیضه ایجاد شده، سپس از قیچی یا انبرک بیوپسی برای تخلیه مایعات جمع شده اطراف بیضه ها استفاده می کنند و ابزار جراحی نیز برای ترمیم ساختارهای بافت آسیب دیده که باعث انسداد در جریان لوله می شوند، مورد استفاده قرار می گیرند.
در مواردی که مقادیر زیادی مایع در اطراف هر کیسه بیضه جمع شده باشد، ممکن است به جای هیدروسلکتومی استاندارد، جراحی لاپاراسکوپی انجام شود.
در این روش، پزشک برش های کوچکی در دو طرف شکم بیمار ایجاد می کند که از طریق آن ها دوربین ها و ابزارهای جراحی تخصصی را مستقیماً به ناحیه کیسه بیضه بیمار وارد کند. این کار باعث می شود که مقدار زیادی مایعات غیرطبیعی بدون ایجاد آسیب یا ناراحتی زیادی در طول دوره نقاهت پس از جراحی، تخلیه شوند.
به طور کلی، روش های جراحی معمولاً در رفع علائم کاملاً موفق هستند، حتی آنهایی که به دلیل مجموعه های حجیم با عوامل خطر ناچیزی درگیر هستند. این جراحی ها بایستی توسط متخصصان باتجربه ای انجام شوند که دارای مهارت و تخصص های لازم برای اطمینان از بهترین نتیجه ممکن در بازه زمانی کوتاه بهبودی و کاهش خطر ابتلا به عوارض مزمن در آینده هستند.
متخصصان اورولوژی در بیماری ها و مشکلات مربوط به دستگاه ادراری از جمله هیدروسل تخصص دارند. متخصص این حوزه نیز می تواند به تشخیص اینکه آیا علائم مربوط به یک بیماری دیگر (مانند فتق یا پیچ خوردگی بیضه) است یا خیر، کمک کند.