آلوپورینول (Allopurinol) تولید اسید اوریک را در بدن کاهش می دهد . تجمع اسید اوریک می تواند منجر به نقرس و یا سنگ کلیه شود .
آلوپورینول در افرادی که تحت درمان سرطان هستند برای درمان نقرس و یا سنگ کلیه و کاهش اسید اوریک استفاده می شود.
مکانیسم اثر
آلوپورینول با مهار آنزیمی به نام زانتین اکسیداز باعث کاهش تولید اسید اوریک می شود.
فارماکوکینتیک
۲ تا ۶ ساعت بعد از مصرف ، دارو به حداکثر غلظت پلاسمایی خود خوهد رسید . بعد از متابولیزه شدن در تمام مایعات بدن به غیر از مغز انتشار پیدا میکند و به پروتئینهای پلاسما نیز متصل نمیشود. نیمه عمرآلوپورینول ۲- ۳ ساعت و اکسیپورینول ۱۸-۲۰ ساعت است .
هشدارها
آلوپورینول (Allopurinol) سلول های خونی که در مبارزه با عفونت بدن به شما کمک میکند را کاهش می دهد که می تواند باعث شود در مواجهه با افراد مریض، آسانتر مریض شوید یا دچار خونریزی ناشی از صدمات شوید .
از نوشیدن الکل اجتناب کنید. آلوپورینول ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند بنابراین اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هشدار دارد، بهتر است مراقب باشید.
نکات قابل توصیه
بهتر است با غذا مصرف شود تا تحمل آن راحت تر باشد .
آلوپورینول یک درمان نگهدارنده برای نقرس و یا سطوح اسید اوریک بالاست بنابراین حتی اگر یک بار حمله نقرس رفع شده است، باید بطور منظم مصرف شود .
اولین علائم قطع آلوپورینول شامل خارش پوست، دفع دردناک ادرار، خون در ادرار، سوزش چشم، یا تورم صورت است که باید از توصیه های فوری پزشکی پیروی کرد.
اگر کاهش وزن بدون علت یا خارش ایجاد شد به دنبال توصیه های فوری پزشکی باشید.
برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه، مصرف ۲ لیتر مایعات در روز توصیه می شود.
مقدار مصرف
دوز معمول آلوپورینول (Allopurinol) برای نقرس بزرگسالان :
– اولیه : ۱۰۰میلی گرم خوراکی ۱ بار در روز
– در ادامه : ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی ۱ بار در روز (نقرس خفیف)
یا ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم در روز در دوزهای منقسم (نقرس نسبتاً شدید)
دوز معمول آلوپورینول برای بزرگسالان برای بالا بودن اسیداوریک ثانویه :
– اولیه :
تزریقی :۲۰۰ تا ۴۰ میلی گرم در متر مکعب در روز تا حداکثر ۶۰۰ میلی گرم در روز
خوراکی : ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم در روز به مدت ۱ تا ۳ روز با مصرف حداقل ۲ لیتر مایع در روز
در ادامه : ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز به صورت خوراکی تا بیمار دیگر در معرض خطر ابتلا به هایپراوریسمی قرار نگیرد.
دوز معمول برای کودکان مبتلا به هایپراوریسمی ثانویه :
– تزریقی :
۱۰ سال یا کمتر: ۲۰۰ میلی گرم در متر مکعب در روز در ۱ تا ۳ دوز به طور مساوی تقسیم شود که نباید بیش از ۶۰۰ میلی گرم / ۲۴ ساعت باشد. تمام دوزهای بیش از ۳۰۰ میلیگرم باید در دوزهای به طور مساوی تقسیم شوند.
بیش از ۱۰ سال : ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در متر مکعب در روز در ۱ تا ۳ دوز تقسیم شود، نباید بیش از ۶۰۰ میلیگرم / ۲۴ ساعت باشد.
– خوراکی :
کمتر از ۶ سال : ۱۵۰ میلی گرم در روز خوراکی در سه دوز تقسیم شده.
۶تا ۱۰ سال : ۳۰۰ میلی گرم در روز خوراکی در دو تا سه دوز تقسیم شده .
بیش از ۱۰ سال : ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم در روز در دو تا سه دوز تقسیم شده .
تداخلات دارویی
آمپی سیلین , آموکسی سیلین , سیکلوسپورین , انالاپریل , آزاتیوپرین , دوکسوروبیسین , کاپتوپریل , لیزینوپریل , سیتارابین
موارد مصرف دارو
نقرس اولیه و ثانویه مزمن , سنگ های کلیوی ناشی از اورات ها , افزایش اسید اوریک خون , درمان نفروپاتی اسید اوریکی اولیه و ثانویه
موارد منع مصرف دارو
ازدیادحساسیت به دارو و ترکیبات آن
عوارض جانبی دارو
بثورات جلدی , کهیر , خارش
گروه های دارو
مهارکننده آنزیم گزانتین اکسیداز
مصرف در بارداری دارو
C
تولید کننده های دارو
دیدگاهها بسته شدهاند.