یکی از بدترین اختلالات روحی که در افراد ایجاد می شود، وسواس است. در این نوع اختلال افراد به دلیل نوع افکار و ذهنیتی که دارند، دائما یک رفتار خاص را تکرار می کنند برای مثال همه اجسام دور و اطراف خودشان را به دفعات می شویند، همچنین ممکن است، شیر گاز را برای چندین بار پشت سرهم چک کنند تا از بسته بودن آن مطمئن شوند.
این دسته از رفتارها آرام آرام تمام زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و موجب کاهش کیفیت آن می شود. در حال حاضر علم روانشناسی از روش های مختلفی برای درمان وسواس استفاده می کند؛ هر یک از این روش ها نیز بسته به شرایط و شخصیت هر بیمار انتخاب می شود. در ادامه لیستی از بهترین روش های درمان بیماری وسواس را ذکر می کنیم.
سر فصل های مطلب
Toggleدر حال حاضر روش های گوناگونی برای درمان وسواس وجود دارد؛ اما نکته مهم اینجاست که هر بیمار باید ترکیبی از این روش های درمانی را به کار بگیرد تا بتواند وسواس خود را درمان کند. در کنار راه و روش های روانشناسی، لازم است هر بیمار الگوهای رفتاری و ذهنی درستی را یاد بگیرد و با استفاده از مهارت های گوناگونی مانند، مهارت کنترل استرس، این بیماری را کنترل کند.
روش تحریک الکتریکی مغز TDCS
روش TDCS یک راهکار غیرتهاجمی برای درمان انواع اختلالات روحی از جمله وسواس است. در این روش روانشناسان از طریق یک دستگاه مخصوص، جریان های ضعیف برق را به مغز بیماران وارد می کنند. تحقیقات نشان داده این روش در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله وسواس، پارکینسون و افسردگی و غیره موثر است. جالب است بدانید یکی از روشهای کلینیکهای روانشناسی برای درمان وسواس بیماران نیز استفاده از درمان تحریک الکتریکی مغز TDCS است.
روش تحریک مغناطیسی مغز یا rtms
یکی دیگر از روش های درمان وسواس که کاملا غیرتهاجمی است، rtms نامیده می شود. rtms نیز مانند TDCS با دستگاه خاصی انجام می شود؛ البته با عملکرد کلی TDCS تفاوت دارد. در روش درمانی rtms، مشاوره وسواس با استفاده از یک سیم پیچ به نواحی مختلفی از مغز که دارای علائم عصبی است، نیروی الکترومغناطیسی وارد می کند تا دچار تغییر شوند. این روش درمان هیچ دردی ندارد و حتی انجام آن به صورت سرپایی هم ممکن است.
یکی دیگر از روش های عالی درمان وسواس، رفتاردرمانی است. در اغلب موارد، رفتاردرمانی برای این بیماران در ۳ مرحله انجام می شود. هریک از این مراحل وابسته به رویکرد خاصی است و به بیمار کمک می کند آرام آرام، وسواس خود را برطرف می کند.
رفتاردرمانی مرحله اول مبتنی بر نظریه های یادگیری محرک و پاسخ است. در این مرحله، روانشناس از مکانیسم یادگیری عادت های جدید و خاموش کردن اضطراب بیمار برای مشاوره و درمان وسواس او استفاده می کند. همچنین در این مرحله، خانواده بیمار نیز باید در جلسات مخصوص شرکت کنند و روش های برخورد با عضو وسواس را یاد بگیرند. این عمل در درمان بیمار موثر است.
مرحله دوم رفتاردرمانی مبتنی بر شناخت درمانی (CT) است. در این مرحله روانشناس به اصلاح شناخت های ناکارآمد می پردازد تا بیمار یک مرحله به درمان نزدیک تر شود.
در مرحله آخر رفتاردرمانی نیز روانشناس به بیمار کمک می کند به رابطه مناسبی با تجربیات درونی خود (یعنی افکارها و احساسات درونی اش) برسد. در این مرحله روانشناس اغلب از روش هایی مانند ذهن اگاهی، پذیرش احساسات، پذیرش روابط، ارزش ها و غیره استفاده می کند. در نهایت بعد از انجام هرسه مراحل رفتار درمانی، بیمار تا حد زیادی درمان شده است.
برای دریافت خدمات مشاوره و درمان وسواس میتوانید با کارشناسان کلینیک روانشناسی پیروزی تهران با شماره تماسهای ۰۲۱۷۷۴۱۰۷۹۲ و ۰۹۲۰۳۸۵۵۰۱۶ در ارتباط باشید.
عدم درمان بیماری وسواس، پیامدها و عوارض جبران ناپذیری دارد؛ تا جایی که تمام ابعاد زندگی فرد را در بر می گیرد. افرادی که وسواس دارند در صورتی که پیگیر درمان خود نباشند، کاملا از زندگی عادی دور می شوند و قدرت تمرکز و فکر خود را نیز از دست می دهند. از جمله عوارضی که عدم درمان وسواس در پی دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
رفتارهای اطرافیان نیز در بهبود یا شدیدتر شدن وسواس افراد تاثیر دارد؛ از این رو بسیار مهم است که خانواده های افراد وسواسی رفتار درستی در پیش بگیرند تا به درمان این عضو کمک کنند. در صورتی که در خانواده شما هم یک فرد بیمار و مبتلا به اختلال وسواس حضور دارد کارهای زیر را انجام دهید.
فردی که دچار وسواس شده، به هیچ عنوان نقشی در بیماری خود ندارد و حتی خودش هم علاقه ای به تکرار این رفتارها ندارد، پس با فشار آوردن و سرزنش کردن او شرایطش را بدتر نکنید. سرزنش کردن اطرافیان تنها در افزایش رفتار وسواس گونه بیمار نقش دارد.
رفتارهای وسواس گونه یک بیمار، برای لجبازی با شما نیست پس از انتقاد کردن نیز دست بردارید.
مطمئنا رفتارهای وسواسی یک بیمار، اطرافیان را هم آزار می دهد، اما اطرافیان وظیفه دارند در این شرایط، بیمار را درک کنند و در پیش بردن روند درمان او، صبور باشند.
در اغلب موارد خانواده ها درک درستی از موقعیت یک شخص وسواسی ندارند؛ آن ها نمی دانند چه طور باید با این عضو رفتار کنند. مهم ترین نکته رفتار با این افراد این است که آن ها در انجام رفتارهای وسواس گونه شان همراهی نکنید؛ اما در عین حال همراه و دوست آن ها باشید. یعنی فرد بیمار نباید تصور کند، بیماری اش موجب دوری شما از او شده است. همچنین خانواده ها باید بیاموزند که چطور می توانند در عین رفتار محبت آمیز با بیمار، به یک محرک برای تکرار رفتارهای نامناسبش تبدیل نشوند.
یکی از مهم ترین عوامل موثر در افزایش وسواس، استرس و اضطراب است. از طرفی هم رفتارهای وسواس گونه به طور ناخودآگاه موجب ایجاد استرس می شوند، به همین دلیل خانواده ها باید با فرد وسواس صحبت و همفکردی کنند تا رفتارهای آن ها موجب مختل شدن زندگی طبیعی نشود.